İçinde yara saklı bir hikayem var

Birbirimizin kıyısından bir türlü geçemediğimize inandığım insanlar var çevremde.

Kıyılarımdan bir zamanlar geçmiş olanlarsa şimdilerde yoklar.

Dahası başka ruhların kıyalarında dalgalanmaktalar,'aşkla'...

Bense bir kez uğradığım ve sevdiğim bedenlerin kıyılarından vazgeçemiyorum.

Belki de vazgeçmeyi istemiyorum.

Sevmeyi deniyorum elbet zaman zaman bazı kalpleri...

Bazı kalplerse adım atmışlığıma inat uzaklaşıveriyolar benden sanki...

Ya da ben bunu böyle hissediyorum.

İçimde bir yara var geçmişimden hatıra kalan.

Ve o yaraya iyi gelen sihirli kelimelerim var.

Kalbini avuçlarımın içine bıraksalar bile bazı insanlar,ben o sihirli kelimeleri duyamayınca,

Sevemiyorum...

Sarıp sarmaladığım,kimi zaman kendimden bile koruduğum yarama dokunamıyor çünkü kimsenin cümleleri.

Dokunamıyorlar ruhuma...

Öyleyse,

''İnsan yarası yarasına denk geleni sever ancak.''

                                                 Ece AYHAN