''Döktüğüm yaşları bağışlıyorum. Acıları ve aldatmaları bağışlıyorum. İhanetleri ve yalanları bağışlıyorum. İftiraları ve ahlâksızları bağışlıyorum. Nefreti ve zulmü bağışlıyorum.Yüreğimi yakan darbeleri bağışlıyorum. Yıkılan hayalleri bağışlıyorum.Ölen umutları bağışlıyorum. Sevgisizliği ve kıskançlığı bağışlıyorum.Umursamazlığı ve kötü zihniyeti bağışlıyorum.Haklılık uğruna haksızlık edenleri bağışlıyorum.Öfkeyi ve şiddeti bağışlıyorum. İhmalkârlığı ve unutkanlığı bağışlıyorum.Bütün kötülükleriyle dünyayı bağışlıyorum.''(alıntıdır.)

Bir gülüş sonsuz bir mutluluk sebebi olabilir miydi sahi? (Oluyormuş!)



0 yorum
Yalnızca kahkahaların bana ait olsaydı bile, koskoca bir ömrü huzurlu geçirebilirdim.

Tek bir gülüşün kalsa yanıma,yokluğunda kaybolmuş yüreğimi onunla avutabilirdim.

Çünkü ben sende en çok gülüşlerini sevdim.

Belki bunca üzülmem gidişinin ardından,giderken onları da aldığın içindir yanına.

Ah sevgilim bir yerlerde birazcık sevdiysen beni,geri gel.

Gel ve gülüşlerini bırak avuçlarıma...

Sonra istersen yine gidersin.

Biraz sarılırım sana,biraz öperim,biraz da koklarım...

Sonra söz veriyorum yine gidersin.

Ama vermem gülüşlerini bir kez saha sana.

Sen bütün kahkahalarını ellerime bırakıp öyle gidersin.

Bilirim onlar olmadan yaşayamazsın sen de.

Kalırsın yanımda böylece.

Kal sevdiğim,yanımda kal.




0 yorum:

Yorum Gönder

newer post older post