Mutsuz bir geleceği bugünden at çöpe gitsin!

Bazı zamanlar hayatın tuttuğum her yanını bırakmak istiyorum.

Öylece...

...ve böyle zamanlarda daha bir bağlanıyorum ''yazmak'' dedikleri insanın kendisine dönebildiği tek gerçek eyleme.

Herşey orada,insanın kendi içinde çözümleniyor gibi ya da ben buna böylece inanmak istiyorum.

Öyle çok hayalim var ki.

Geceleri rüyalarıma giriyorlar.

Sade bir ömrüm olsun istiyorum.

İçinde aşık olduğum adam, yaramaz ama bir o kadarda akıllı çocuklar ve huzur olsun istiyorum.

Hayal ettikçe daha bir korkuyorum gerçekleşmemelerinden.

Çünkü biliyorum hayal kırıklıklarının acıttığı kadar başka hiçbir şey acıtamıyor insanın canını.

...ve hayallerimin korkularıma yenik düştüğü iç savaşlarımda hayattan elimi ayağımı çekmek istiyorum.

Sanırım bazen çekiyorumda...

Ama bir sabah bir bakıyorum kalbimde uçuş uçuş bir kelebek.

Geri dönmemi fısıldıyor bana.

Öylece bırakıp umutsuzluklarımı,mutsuzluklarımı,huzursuklarımı...

...yeniden tutunuyorum yaşama.

Bir gidiyorum bir geliyorum,öylece devam ediyorum nefes almaya.

İçimde kalan çok fazla şey var aslında.

Gitmek istediğim çok yer.

Söylemek istediğim çok cümlem.

Yazmak istediğim çok özlem.

Biriktirdiğim çok fazla kırgınlığım var...

Adımlarımı  başkalarının mutluluğuna giden yolların akışına göre attım hep.

İstedim ki birlikte yaşayalım her bir duyguyu.

Acıyı da tatlıyı da beraber duyumsayalım.

Hep sandım ki her insan da benim gibi...

Hayattaki en büyük yanılgımmış oysa ''herkesi kendim gibi bilmek''...

Çok geç farkettim.

Bu farkındalığım bana şu cümleleri anımsattı :

''Şimdiye kadar hiç kendi istediğim gibi yaşayamadım. 

Hep birilerini mutsuz ederim düşüncesi ile, 

ailemi hayal kırıklığına uğratırım endişesi ile yaşadım.

Asla tam anlamıyla mutlu olmadım. 

İstediğim mesleği seçemedim.

İstediğim gibi diğerlerini özgürce sevemedim.

İlerde ne olacak peki?

Evleneceğim.

Çocuklarım olacak.

Sıkıntılarım olacak.

Kendimi onlara adayacağım. 

Onlar beni bırakıp gidecek, terk edeceğim veya terk edileceğim.

Şimdiden gördüğüm bu geleceği neden kabul edeyim ki?

Kendi isteğimle bu noktada bırakmak varken...''

paulo coelho

Böyle kötü bir kader değil benim istediğim.

Sade ve temiz günler düşlüyorum ben.

Öyleyse sonunu şimdiden gördüğüm bir geleceği kabul etmiyorum.

Kendi istediğimle bu noktada bırakıyorum.

Siz de yapın bunu.Hayatınızın yanlış viraja girdiğini farkına vardığınız an itibariyle...