Affetme Kendini

Günlerin güneşli,güzel bir bahar tadında biliyorum.

Sanıyor musun ki bu hep böyle devam edicek.

Ah sevgilim nasıl da yanılıyorsun.

Sanıyor musun ki benim dünyama güneş doğmayacak bir daha.

Bu defa kurtulucam aşktan,söz verdim kendi kendime.

Bu zamana dek göz yumdum hatalarına,kayıtsız kaldım yaptıklarına..

Ama sayende hayatın her yüzüyle karşılaştım ve büyüdüm olmayışında.

Artık hiç bişeyden korkmuyorum.

Ah sevgilim nasıl korkuyorsun yalnıztan çok iyi biliyorum.

Aşk dağıttı bak bu defa kara bulutları,yaktı kara kışları..

Aşk bu defa benden yana ,senden uzakta sevgilim.

Bir görebilsen.

Bir hissedebilsen,kalbim unuttu seni.

Unuttum bile artık adını.

Elini vicdanına koymanı isterdim ya senden canımı her acıttığında,günahımı her aldığında.

Ah sevgilim ,artık koyma elini vicdanına.

Kalbinden çıkar beni ve affetme hiç kendini.

Çünkü ben artık affetmiycem asla seni.