Güzel yürekli insan 'Birhan Keskin'...

İZ

Acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun

İzlerime rastlıyorsun,bıraktıklarıma

Orada o yolda çekmiştim ruhumu patlatan fitili

Benden savrulan parçalar kurusa da 

İzleri var hala yolun kenarında

İzini sür yolun,acının ormanı büyütür insanı

Vakit geniştir,ufuk sandığından daha yakın

Acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun

Ustası olacaksın içine gerdiğin tellerin

Hangi sızıyla titrer içinde hangi sesle

Büyük bir aşk hangi sesle ölür biliceksin

Ne zamandı bilmiyorum

Yaşadıklarından sana kalan tortu,

seni olduğun yere çakan,olduğun yerde fırtına koparan korku

Kendi sarmalında döndün,döndün

Sanma ki daha dönmeyeceksin

Kalsan da bir yer için aslında hep gidiyorsun

Şimdi acının ormanından geçiyorsun 

Herşey bir daha kanasa da

Ne geçtiğin yola ne sana dokunabilirim ben

Geç meleğim senin de şarkıların olsun,

içindeki telleri titreten.